Decydując się na pracę w charakterze opiekunki osoby starszej, musimy liczyć się, iż podopieczny może cierpieć na różne choroby i inne schorzenia. Może to być osoba niepełnosprawna ruchowo, osoba z głęboką demencją lub nawet alzheimerem, chorobą Parkinsona, cukrzycą, osoba po udarze lub borykająca się z niewydolnością serca.
Przyjrzyjmy się pokrótce temu ostatniemu schorzeniu, by dowiedzieć się na jakie objawy zwrócić uwagę i czego spodziewać się podczas opieki nad seniorem cierpiącym na niewydolność serca.
Na skróty:
Jak rozpoznać niewydolność serca u seniora?
Jak sama nazwa tej przypadłości wskazuje, niewydolność serca jest stanem, gdy nasze serce nie jest już na tyle wydolne, by toczyć tyle krwi, ile jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zbyt mało toczonej krwi sprawia, iż narządy i tkanki w organizmie nie otrzymują odpowiedniej ilości potrzebnego im tlenu.
Może być też tak, że dużo krwi będzie zalegało w różnych częściach organizmu przez to, iż jest ona niewystarczająco pompowana. Niewydolność serca jest chorobą o dość złożonym charakterze, warto więc zapoznać się z kilkoma terminami. Tak więc podopieczny może doświadczyć ostrej niewydolności serca, czyli takiej, gdy objawy niewydolności serca pojawiają się nagle i bardzo szybko narastają.
Senior może także borykać się z przewlekłą niewydolnością serca- jest to stan, w którym objawy niewydolności utrzymują się co najmniej od miesiąca. Przewlekła niewydolność serca może mieć charakter stabilny, pogarszający się lub niewyrównany (zdekompensowany).
Senior może cierpieć także na zastoinową niewydolność serca, czyli taką, w której krew jest „zastana” w różnych miejscach i narządach organizmu.
Jak rozpoznać niewydolność u podopiecznego? Sprawa wcale nie musi być prosta, ponieważ niektóre z objawów wcale nie są typowo „sercowe”. Dlatego też seniorowi trzeba się bacznie przyglądać i nie lekceważyć niczego. Mniej typowymi objawami niewydolności są: nocny kaszel, świszczący oddech, uczucie pełności, brak apetytu, kołatanie serca, zawroty głowy, omdlenia, bendopnea (duszność pojawiająca się podczas schylania się- np. przy zakładaniu butów).
Bardziej typowymi objawami są: duszność, stałe zmęczenie i znużenie, orthopnoe (duszność po położeniu się ustępująca po przyjęciu pozycji siedzącej lub stojącej), napadowa duszność nocna, obrzęki wokół kostek u nóg.
Do czego prowadzi niewydolność serca?
Niewydolność serca powoduje bardzo duże i szybkie męczenie się organizmu. Senior traci więc w jej wyniku dużo energii i radości z życia. Objawy choroby są także przyczyną pojawiających się z czasem sporych trudności w poruszaniu się.
Coraz słabszy organizm, który ogranicza seniora może prowadzić do rozwoju depresji, która dodatkowo może spowodować brak motywacji do leczenia niewydolności. Ostra postać niewydolności prowadzi do potrzeby hospitalizacji w szpitalu. Zaawansowana postać niewydolności powoduje całkowity niemal brak apetytu, zanik mięśni i ogólne wyniszczenie organizmu.
Jak leczyć niewydolność serca?
Niewydolność serca, jak już było wspomniane, jest przypadłością dość złożoną i może posiadać różne stadia zaawansowania. Leczenie powinno być więc dostosowane do przebiegu niewydolności u konkretnej osoby. Sposobem na niewydolność są nie tylko leki, ale także musi za tym iść zmiana stylu życia, odpowiednia dieta, wysiłek fizyczny oraz treningi wysiłkowe.
W ostrych czy zaawansowanych przebiegach niewydolności bywa konieczne wszczepienie urządzeń wpływających na prawidłową pracę serca lub chroniących przed nagłym zatrzymaniem krążenia. Podstawą kuracji przy niewydolności pozostają też leki, które pochodzą z różnych grup i są odpowiednio dawkowane wg zaleceń kardiologa. Przykładami leków na niewydolność serca są:
– inhibitory konwertazy angiotensyny- zmniejszają obciążenia serca,
– sartany,
– beta adrenolityki- zwalniają czynność serca i zmniejszają jego zapotrzebowanie na tlen,
– antagoniści aldosteronu- hamują działanie aldosteronu, którego osoby z niewydolnością mają w nadmiarze,
– ARNI- obniża ciśnienie tętnicze,
– iwabradyna,
– digoksyna- zwalnia pracę serca,
– leki odwadniające,
– leki przeciwzakrzepowe,
– potas i magnez.
